Tam Metinler

 Önemli Notlar:

Uluslararası Din Sosyolojisi Sempozyumu Tam Metin Yayın, Yazım İlekeleri, Atıf Sistemi, Kısaltmalar Dizini

Genel İlkeler

  • Gönderilen tüm tam metinler bilim kurulunun onayından geçerek yayımlanır.
  • Gönderilen yazılar, ulusal ve uluslararası geçerli bilimsel araştırma ve yayın etiği kurallarına uygun olmalıdır.
  • Yayımlanan yazıların bilim, hukuk ve dil sorumluluğu yazarlarına aittir.
  • Belirtilen tarihler içinde gönderilmeyen tam metinler değerlendirmeye alınmayacaktır. Bu hususta ısrar edilmemesini rica ederiz.
  • Tam metinler [email protected] adresinden alınacaktır. Tam metinleri ulaşan adaylara mail yolu ile cevap verilecektir. Mail adresi sıkıntısından dolayı tarafımıza ulaşmayan metinlerin sorumluluğu kabul edilmeyecektir.
  • Katılımcılar ile tam metinlerinin düzeltilmesine dair iletişim mail üzerinden gerçekleşecektir. Maile zamanında geri dönüş yapmayanların metinleri kabul edilmeyecektir.
  • Tam metinleri yazmadan önce Sempozyum yayın ilkelerini dikkatle okumanız rica edilmektedir.

Yayın İlkeleri

  • Sempozyumda sunulacak araştırmalar bilimsel, özgün ve alana katkı yapma özelliklerine sahip olmalıdır.
  • Bir metnin yayımlanıp yayımlanmaması, hakemlerin belirttikleri “Yayımlanabilir”, “Düzeltmelerden sonra yayımlanabilir” ve “Yayımlanamaz” seçenekleriyle sunulan görüşleriyle karara bağlanır.
  • Bir bildirinin yayımlanabilmesi için en az iki hakemin değerlendirmesinin olumlu olması gerekir.
  • İki hakem tarafından “yayımlanamaz” görüşü bildirilen yazılar yayımlanmaz.
  • Bir olumlu bir olumsuz hakem değerlendirmesi durumunda üçüncü hakeme başvurulur.
  • “Düzeltmelerden sonra yayımlanabilir” seçenekli durumlarda araştırma müellifin tashihine sunulur, tashih edilmiş nüshanın yayımlanmasına bilim kurulu karar verir.
  • Düzeltmelerden sonra yeniden görmek isteyen hakemlere araştırma tekrar sunulur.

Yazım İlkeleri

  • Yazılar, Microsoft Word programında yazılarak (çeviriler orijinal metinleri ile birlikte, resim, şema ve tablolar dâhil) bilim kuruluna gönderilmelidir.
  • Sayfa kenar boşlukları; üst 2,5, sağ 2,5, sol 2,5 ve alt 2,5 cm olarak ayarlanmalıdır.
  • Makale başlıkları Türkçe ve İngilizce olarak 12 punto büyüklüğünde yazılmalıdır.
  • Makalelerin 200-250 kelimelik Türkçe özü ve bu özün (abstract) İngilizce çevirisi, yabancı dildeki makalelerin ise Türkçe ve İngilizce özleri verilmelidir. Özetler 1o punto büyüklüğünde yazılmalıdır. Tam metinlerin ilk sayfası başlık ve özet bilgilerini içermeli 2. sayfadan itibaren giriş ve diğer bölümler yer almalıdır.
  • En az üç (3) en fazla beş (5) kelimelik anahtar kelimeler (Keywords), İngilizce ve Türkçe olarak verilmelidir.
  • Gövde metinleri, (kaynakça, resim, şekil, harita, vb. ekler dâhil) en fazla yirmi beş (25) sayfa, Microsoft Office Word programında Times New Roman fontu ile 11  punto büyüklüğünde, tek  satır aralıklı, iki yana yaslı ve hecelenmiş yazılmalıdır. 0,75 cm’lik sekme kullanılmalı ve paragraflar arasında boşluk bırakılmamalıdır.
  • Dipnotlar, 10 punto Times New Roman, tek satır aralıklı, sola yaslı ve hecelenmiş olmalıdır.
  • Tercüme edilen bir makalenin orijinal başlığı ve bibliyografik bilgileri, Türkçe metinde başlığın sağ üst kenarına eklenecek bir simge vasıtasıyla dipnotlar alanında belirtilmelidir.
  • Bilim kurulu, yazıların imlâ vs. ile ilgili küçük değişiklikler yapma hakkına sahiptir. İmlâ ve noktalama açısından, makalenin ya da konunun zorunlu kıldığı özel durumlar dışında, Türk Dil Kurumu’nun İmlâ Kılavuzu esas alınmalıdır.
  • İmlâda, şapkalı ve transkriptli kelimelerin yazılışında tutarlı olunmalıdır.
  • Metin içinde vefat tarihi verilecekse  (ö. 425/1033) şeklinde olmalıdır.
  • Makalenin sonunda mutlaka “Kaynakça” verilmelidir.
  • Kaynakça ve atıflar, CMS ve APA 6 standardına göre hazırlanmalıdır.

Atıf Sistemi

Sempozyum tam metinlerde atıf sistemi olarak CMS (Chicago of Manual Style) ve APA 6 yöntemi kullanılmaktadır.

 

CMS (Chicago of Manual Style) Atıf Sistemi

AKŞİN, Sina; Ana Çizgileriyle Türkiye’nin Yakın Tarihi 1789-1980, 4. Basım, İmaj Yayıncılık, Ankara 2001, s. 26.

  • a.yer., a.g.e., a.mlf., ibid gibi kısaltmalar kullanılmamalıdır.
  • Kaynaklar arası, noktalı virgül ile ayrılmalıdır. Aynı kaynağa atıfların arası virgül ile ayrılarak, virgül öncesine birleştirilip sonrasında boşluk bırakılmalıdır.
  • Kaynakça, metnin sonunda yazarların soyadına veya meşhur adına göre alfabetik olarak yazılmalıdır.
  • Kaynakçada, Arap isimleri çok uzatılmamalı ve yazar adı önündeki “el” takıları yazılmamalıdır.
  • Kaynakçada, varsa iki, üç veya daha çok yazar, açık olarak zikredilmelidir.
  • Kaynakçada, müelliflerin vefat tarihi verilmemelidir.
  • Kaynakçada bir yazarın birden fazla yayını olması halinde yayım tarihine göre sıralanmalı ve alt alta “——,”şeklinde yazar ismi verilmeden sıralanmalıdır.
  • Basılmış sempozyum bildirilerinin, ansiklopedi maddelerinin ve kitap bölümlerinin yayınlandıkları eser içerisinde yer aldıkları sayfa aralıkları, (varsa) cilt numaraları kaynakçada verilmelidir.
  1. Kitap

İlk geçtiği yerde: Yazar(lar)ın soyadı/meşhur adı ve adı, eserin tam ismi (italik), (varsa) tercüme edenin, tahkik edenin, hazırlayanın veya editörün adı ve soyadı, (varsa) yayınevi, baskı sayısı, basım yeri, basım yılı, (varsa) Roma rakamla cilt sayısı ve sayfa numarası. Eserde olanlar bu sıraya göre yazılır.

Eserin yayınevi, baskı sayısı (varsa), basım yeri ve yılı biliniyorsa yazılmalıdır. Basım yeri yoksa yy. basım tarihi yoksa ty. kısaltması kullanılmalıdır.

Ciltlerin baskı tarihleri farklı ise ilk geçtiği yerde tüm ciltlerin baskı tarihleri birlikte verilir. (Kahire 1934-1962).

İkinci geçtiği yerde: Yazar(lar)ın soyadı, anlamlı kısaltılmış eser adı (italik), (varsa) Roma rakamla cilt sayısı ve sayfa numarası veya aralığı.

Kaynakçada: Bibliyografik künyeler, ilk geçtiği yerdeki gibi tam olarak verilmeli. Varsa iki, üç veya daha çok yazar, açık olarak zikredilmeli. Ancak cilt sayısı ve sayfa numarası yazılmamalı.

Tek Yazarlı:

* Ülken, Hilmi Ziya, İslam Felsefesi Tarihi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, İstanbul 1957, II, 28-29.

– Ülken, İslam Felsefesi Tarihi, II, 28-29.

* Görmez, Mehmet, Sünnet ve Hadisin Anlaşılması ve Yorumlanmasında Metodoloji Sorunu, Türkiye Diyanet Vakfı Yay. II. bs. Ankara 2000, s. 102.

– Görmez, Metodoloji Sorunu, ss. 24-33.

* Ahmed Cevdet Paşa, Kısâs-ı Enbiyâ ve Tevârîh-i Hulefâ, sad. Ali Arslan, Arslan Yay. İstanbul 1980, I, 34.

– Ahmed Cevdet Paşa, Kısâs-ı Enbiyâ, I, 34.

* Ankaravî, İsmail, Minhâcu’l-fukarâ -Fakirlerin Yolu-, haz. Saadettin Ekici, III. bs. İnsan Yay. İstanbul 2011, s. 405.

– Ankaravî, Minhâcu’l-fukarâ, s. 405.

İki Yazarlı:

* Ali, Kecia-Leaman, Oliver, Islam: The Key Concepts, Routledge, London/New York 2008, s. 155-58.

– Ali,-Leaman, Islam: The Key Concepts, s. 155-58.

Üç veya Daha Çok Yazarlı:

* Topaloğlu, Bekir vd., İslam’da İnanç Esasları, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay. İstanbul 1998, s. 25.

– Topaloğlu vd., İslam’da İnanç Esasları, s. 25.

Arapça Eserler:

  • Arapça eser adlarının ilk harfi büyük, diğerleri küçük yazılır. Arada geçen özel isimlerin ilk harfi ise büyük yazılır. Varsa eser önündeki “el” takıları küçük harfle yazılır, araya tire konur ve alfabetik sıralamada dikkate alınmaz. Yazar önündeki “el” takıları yazılmaz (Bağdadî, el-Fark beyne’l-fırak).

* Tahâvî, Ebû Ca’fer, Şerhu müşkili’l-âsâr, thk. Şuayb Arnavut, Müessesetü’r-Risâle, I. bs. Beyrut 1994, X, 234.

– Tahâvî, Şerhu müşkili’l-âsâr, X, 234.

* Zehebî, Muhammed, et-Tefsîr ve’l-müfessirûn, Mektebtü Vehbe, Kahire ty. II, 265.

– Zehebî, et-Tefsîr ve’l-müfessirûn, II, 265.

* Cüveynî, İmâmü’l-Harameyn, el-İrşâd ilâ kavâtı’ıl-edille fi usûli’l-i‘tikâd, thk. M. Yûsuf Mûsâ ve A. Abdülhamid, Mektebetü’l-Hancî, Kahire 1369/1950, s. 181.

– Cüveynî, el-İrşâd, s. 181.

* Râzî, Fahruddin, Mefâtîhu’l-gayb: et-Tefsîru’l-kebîr, thk. M. Muhyiddin Abdülhamid Kahire 1934-1962), I, 45.

– Râzî, Mefâtîhu’l-gayb, II, 35.

Çeviri:

* İzutsu, Toshihiko, Kur’ân’da Dini ve Ahlaki Kavramlar, çev. Selâhattin Ayaz, Pınar Yay. İstanbul ty. s. 125.

– İzutsu,  Kur’ân’da Dini ve Ahlaki Kavramlar, s. 125.

  1. Makale

İlk geçtiği yerde: Yazar(lar)ın soyadı/meşhur adı ve adı, makalenin tam ismi (tırnak içinde ve düz metin), derginin kısaltılmış adı  (italik), (varsa) çeviren, (varsa) basım yeri, (varsa) cilt sayısı, (varsa) sayı numarası, (varsa) basım yılı, sayfa numarası veya aralığı. Makale hakkında mevcut bilgiler bu sıraya göre yazılır.

İkinci geçtiği yerde: Yazar(lar)ın soyadı, makalenin anlamlı kısaltılmış adı (tırnak içinde ve düz metin), sayfa numarası veya aralığı.

Kaynakçada: Bibliyografik künyeler, ilk geçtiği yerdeki gibi tam olarak yazılmalı. Varsa iki yazar açık, üç veya daha çok yazar varsa ilk yazar yazılıp diğerleri vd. olarak zikredilmeli. Dergilerin tam ismi ile parantez içerisinde kısaltması (italik) yazılmalı. Sayfa aralığı verilmeli.

* Karapınar, Fikret, “Hadis Şerhlerinde Kullanılan Yorumlama Biçimleri ‘…Oruç bana aittir…’ Hadisi Örneği”, Marife, Konya, 9/1 (2009): 57-60.

– Karapınar, “Hadis Şerhlerinde Kullanılan Yorumlama Biçimleri”, s. 89.

* Okumuşlar, Muhiddin, “Din Eğitiminde Etkin Bir Yöntem Olarak Hikaye”, SÜİFD, Konya, 21 (2006): 239.

– Okumuşlar, “Din Eğitiminde Etkin Bir Yöntem Olarak Hikaye”, ss. 239-245.

* Öztürk, Mustafa, “Tefsirde Zahir-Bâtın Düalizmi ya da Tasavvufi Aşırı Yorum”, İslâmiyât, Ankara, 2/3 (1999): 34-45.

– Öztürk, “Tefsirde Zahir-Bâtın Düalizmi”, s. 48.

* Ünal, İsmail

Copyright © 2018 Aksaray Üniversitesi | Tasarım ve Düzenleme : Arş. Gör. Mehmet ÖZKAYA